Maandag 27 februari was het dan weer zover: Diva 2 tegen Winsum 3. De hele week hadden we uitgekeken naar deze wedstrijd, van deze tegenstander hadden we namelijk de eerste keer gewonnen en we waren uiteraard vastberaden om dat nog eens dunnetjes over te doen. Helaas zaten Renee en Maaike ergens boven op een berg in Oostenrijk aan de glühwein, maar gelukkig was daar onze rots in de branding Ardine om Maaike te vervangen en voor deze ene keer zou ik in plaats van Renee het doel gaan verdedigen.
Na de dag van tevoren uitgebreid research te hebben gedaan op Facebook, kwamen we te weten dat ook Winsum alles over had voor die kostbare drie punten, en daarom hadden zij hulp ingeroepen van een aantal sterspeelsters uit het eerste. Dit deed de moed ons enigszins in de schoenen zinken, die donkere dag in december (bekerwedstrijd Winsum1 – Diva2: 15-1) stond bij ons nog diep in het geheugen gegrift.
Na elkaar in de bus wat moed te hebben ingepraat, kwamen we toch redelijk zelfverzekerd aan in de Wijert. De stemming sloeg snel om toen duidelijk werd dat er wel erg weinig licht brandde in de sporthal. Ja hoor, de deur zat op slot. We besloten nog maar even af te wachten en en van de gelegenheid gebruik te maken door te gaan slijmen bij de scheidsrechter, die dan hopelijk de verlopen spelerspassen door de vingers zou zien. Na een hersendodende monoloog over zoons en kleinzoons te hebben aangehoord van de man, begonnen we ons te realiseren dat er echt niemand meer zou komen en sloeg de paniek toe. Aangezien noch de scheidsrechter, noch Diva 2 een telefoonnummer van de beheerder had, besloten Goedele en ik om alle telefoonnummers die enigszins gerelateerd waren aan de sporthal uit te proberen en we begonnen als een gek Maaike, Mirjam, de gemeente en de KNVB te stalken, maar tevergeefs. Tot Goedele op het briljante idee kwam om gewoon het nummer voor technische storingen te bellen en ja hoor, al na één keer overgaan werd de telefoon beantwoord. Dus bij deze even een eervolle vermelding voor Michel van de technische dienst, die de beheerders heeft opgetrommeld die ons een half uur later eindelijk kwamen verlossen van de kou. Intussen was het al bijna acht uur, dus kleedden wij ons snel om en uiteindelijk kon de wedstrijd om kwart over acht beginnen.
Het werd al snel duidelijk dat Diva sterker was dan Winsum. Ook Winsum had dit snel in de gaten en begon erg fysiek te spelen. Gelukkig was de scheidsrechter zeer oplettend en resulteerde dit vaak in een vrije trap voor ons. Al in het begin van de wedstrijd wist Goedele te scoren, en we waren er allemaal van overtuigd dat er nog veel meer doelpunten gemaakt zouden worden. Maar toen betraden de sterspeelsters van Winsum 1 het veld en werden de rollen omgedraaid. Al bij het eerste schot van Winsum zag ik de bal langs mijn linkervoet in het doel verdwijnen. Balend als een stekker gingen we met 1-1 de rust in.
Na de rust besloten we het hoofd koel te houden en gewoon nog een paar doelpuntjes te maken, maar het zat ons niet mee. Goedele had tig kansen, maar raakte helaas iedere keer lat, paal of keeper. Aukje miste een perfect genomen corner en Johanna schoot finaal over voor open doel. Deze tegenslagen vielen ons zowel mentaal als fysiek erg zwaar, en de aandacht verslapte waardoor Winsum een paar keer de kans zag door te breken en een schot te wagen, maar gelukkig wist ik alles tegen te houden, ook al scheelde het een paar keer niet veel. Zowel Winsum als Diva voelde het einde van de wedstrijd naderen en de druk om te scoren was erg hoog, vooral bij de coach van Winsum die de scheidsrechter nare verwensingen begon toe te roepen. De spanning was om te snijden en de agressieve sfeer bereikte zijn hoogtepunt toen zelfs Tinie zich niet meer kon bedwingen en de tegenstander begon uit te schelden, maar gelukkig klonk al snel daarna het eindsignaal en iedereen vertrok zonder elkaar een hand te geven naar de kleedkamers. Na nog even te hebben nagepraat met de scheidsrechter, die ook geen goed woord over had voor onze nieuwe aartsrivalen, was het tijd om naar huis te gaan. Al met al waren we toch niet helemaal ontevreden, dat puntje hadden we maar weer en die zevende plek was vooralsnog van ons en niet van Winsum. Bovendien hebben we nog één ontmoeting met de dames in het vooruitzicht en dan zijn die drie punten van ons!
Janet