De toss gewonnen, de juiste speelhelft voor de eerste helft werd bepaald door Tilly en G/H trapt af. Mentale 1-0 voor Diva. Wat mij ten eerste ontzettend opviel, tijdens de eerste paar minuten van de wedstrijd, is dat mijn directe tegenstander niet precies wist hoe ze haar eigen team moest aanmoedigen. Goed zo Hark.. ehh, GEO.. ehh, GEO/Harkstede of zoiets!!! Dat zinnetje veranderde mijn kijk op m’n comeback bij Diva waar ik ontzettend zenuwachtig voor was. Want als de tegenstander al niet eens weet in welk team ze precies speelt, mag ik écht niet klagen over mijn angst een pass te verprutsen! Ha, 1-0 voor mijzelf..
Niet veel later bleek dat ik daadwerkelijk 1-0 scoorde! Niet zozeer voor mijzelf, maar wel voor mijn team ehh.. DIVA! Als ik het mij goed herinner (een verslag is toch een gebeurtenis op papier gezet aan de hand van herinneringen?) kwam de bal plots voor mijn linker voet ter hoogte van mijn knie en bedacht ik me niet. Ik wist niet dat mijn linker voet ter hoogte van mijn knie zat, maar dit is immers ook maar een herinnering.
Na wederom een aftrap van G/H speelden we een beetje rommelig, maar waren we wel duidelijk beter dan zij. Wat er precies allemaal gebeurde of wie wat goed of fout deed, weet ik niet. Volgens mij kreeg ik een steek-pass van Manon waarop ik met een redelijk boogje de bal over de keeper schoot. 2-0 voor Diva.
Iedereen weet dat een hattrick niet compleet is zonder derde goal in dezelfde helft zonder doelpunt van iemand anders. 3-0 voor Diva en hattrick voor ondergetekende. 2-0 voor mijzelf dus.
Vanaf nu ben ik wat speelminuten kwijt, omdat ik even mijn jongste man moest voeden. Dit geschiedde in de kleedkamer waarover mijn oudste man alleen kon vertellen dat het er zo vies rook.
Toen ik terugkwam bij het veld was het 3-1. Jammer, maar nog steeds een ruime voorsprong! Het goal dat volgde was van Ardine. Helaas heb ik deze niet gezien, maar ik omschrijf ‘m zoals Ardine zelf deed: “Ja, als niemand de bal erin schiet, doe ik het zelf wel”. Volgens mij dekt dit de lading wel. 4-1.
Opeens verschenen er twee teams naast de goal van de tegenstander. Deze heren mochten nog even van ons voetbaltalent genieten voordat zij zelf op veld 6 aan de bak konden. Piet liep toevallig langs toen de heren klaagden over waar ze nog even naar moesten kijken.. Uiteraard deed hij daar even verslag over bij onze aanvoerdster..: “Hè bah, vrouwenvoetbal..”. Maar daar kwam Diana; balletje over de verdediger en hoppa, balletje over de keeper. 1-0 voor het vrouwenvoetbal, 5-1 voor Diva en een paar heren met het mondje open langs de lijn.
Nog 10 minuten te spelen en plots mag ik weer het veld in huppelen! O jee, even weer inkomen! Vrije bal voor Diva, zo’n 30 meter van de goal (géén idee hoe ver daadwerkelijk, maar dit klinkt alsof er van bovenaf door HD-camera’s is gefilmd en er een lijntje op het scherm verscheen met daarop de afstand van de bal naar de goal). Ik voelde iets tintelen en vroeg poeslief: “Tilly, mag ik?” Waarop de bal een tikje mijn richting in kreeg en ik een mooi bultje van zrid (zwarte rubberen instrooi deeltjes) maakte. Een bal met effect zo over de keeper in het rechter hoekje. 6-1 voor Diva, 2-0 voor het vrouwenvoetbal, 4-0 voor mijzelf en de heren zijn plots op deze prachtige zaterdagmiddag fan geworden van het vrouwenvoetbal en zullen een volgende keer niet klagen wanneer ze het fantastische rood-zwarte team op het veld zien staan waar ze nog even mogen wachten.
Diva’s: ik ben ontzettend blij weer terug te zijn!
Lotto